و تو دست به موهایم بکشی
آری ای همسفر بهشتیم
دا نه به دانه اشکهایم را محو جمالت کرده ام
اگر خواستی به دیدارم بیایی
آهسته و پیوسته بیا
راحت باش
اینجا چشمهایت می‌تواند به خواب رود
کوچه ها درد امروز مرا فهمیده اند
هر روز تنگ تنگ تر می‌شوند
باغ تو را به یاد من می آرد
راستی اقیانوس هم کنار خانه یمان هست
آیا بهشت جای اقیانوس دارد
با هم برویم در دریا شنا کنیم تا به باغهای گل نرگس برسیم